Μέθοδοι Αφαίρεσης Σπίλων

DΕRΜΑ PLANNING (EKTOMH ΚΑΤ ΕΦΑΠΤΟΜΕΝΗ)

Η συγκεκριμένη μέθοδος ενδείκνυται για σπίλους που παρουσιάζουν υπερέγερση από την επιφάνεια του δέρματος, χωρίς να φτάνουν στο βάθος, στο επίπεδο του χορίου (π.χ υπερκερατωτικοί σπίλοι). Δεν αποτελεί ενδεδειγμένη μέθοδο για ύποπτους σπίλους, καθώς ενδέχεται τα κύτταρα που θα παραμείνουν κάτω από την επιφάνεια του δέρματος να συμβάλουν στην επανεμφάνισή του.

ΚΑΥΤΗΡΙΑΣΜΟΣ

Συνήθης επιλογή των δερματολόγων, οι οποίοι χρησιμοποιούν διαθερμία ηλεκτρισμού, ραδιοκυμάτων ή υπερήχων ή υγρό άζωτο και διάφορα οξέα. Είναι μια μέθοδος που απευθύνεται κυρίως σε μικρούς σπίλους και φακίδες χωρίς ύποπτα σημεία εξαλλαγής.

ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΜΕ LASER

Η αφαίρεση σπίλων με laser είναι η διαδικασία κατά την οποία δέσμη φωτός χρησιμοποιείται για να θερμάνει κύτταρα ή ιστό με σκοπό την εξάχνωσή τους. Η δέσμη φωτός απορροφάται από το χρώμα του σπίλου, το οποίο διασπάται και έτσι καταστρέφεται το μόρφωμα. Καθώς το laser σφραγίζει τα αιμοφόρα αγγεία, δεν προκύπτει ανάγκη για καυτηριασμό ή ράμματα. Η μέθοδος ενδείκνυται για νέους, μικρούς ή επίπεδους σπίλους. Αντενδείκνυται για υπερεγερμένους, παλαιότερους, ευμεγέθεις και ύποπτους σπίλους που δεν έχουν διερευνηθεί με φωτοδιάγνωση και χαρτογράφηση. Η θεραπευμένη περιοχή παραμένει κόκκινη ή και πιο σκούρου χρώματος και ο σπίλος θα πέσει μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες.

Συχνές Ερωτήσεις

Τί είναι ο σπίλος (ή ελιά);

Πρόκειται για βλάβες που κατατάσσονται στα αμαρτώματα του δέρματος. Είναι δηλαδή τοπικές, υπερβολικές συναθροίσεις κυττάρων, τα οποία παρόλο που είναι φυσιολογικά δεν συντάσσονται κανονικά και αφορούν ένα ή περισσότερα στοιχεία του δέρματος.

Τί είναι ο μελαχρωματικός σπίλος;

Μελαχρωματικοί ονομάζονται οι σπίλοι που προέρχονται από τα μελανοκύτταρα ( τα κύτταρα του δέρματος που περιέχουν τη μελανίνη ). Ο ενήλικας της λευκής φυλής έχει κατά μέσο όρο 15-20 μελαχρωματικούς σπίλους.

Η σημασία που έχουν οι σπίλοι αυτοί στην ανάπτυξη του μελανώματος φαίνεται από το γεγονός ότι 80% περίπου των ασθενών με μελάνωμα αναφέρουν την ύπαρξη μελαχρωματικού σπίλου στο σημείο ανάπτυξης της κακοήθειας.

Οι σπίλοι αυτοί διακρίνονται σε ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ και σε ΕΠΙΚΤΗΤΟΥΣ. Οι συγγενείς με τη σειρά τους χωρίζονται σε μικρούς, μεγάλους και γιγαντιαίους. Στις δύο τελευταίες κατηγορίες η πιθανότητα ανάπτυξης μελανώματος είναι 10%. Γι’ αυτό συνιστάται χειρουργική αφαίρεση και κάλυψη του ελλείμματος με μόσχευμα. Στους επίκτητους μελαχρωματικούς σπίλους ανήκουν οι σπίλοι του Unna, του Clark, του Spitz, ο κυανούς σπίλος, ο σπίλος με αχρωστική άλω.

Τί είναι οι δυσπλαστικοί σπίλοι;

Πρόκειται για σπίλους (ελιές) οι οποίοι εγείρουν την υπόνοια κακοήθους εξαλλαγής.

Τα κλινικά σημεία που υποδεικνύουν ότι ένας σπίλος μπορεί να έχει δυσπλασία είναι:

• η ασυμμετρία
• τα ανώμαλα όρια
• η χρωματική ανομοιογένεια
• η διάμετρος μεγαλύτερη από 6 χιλιοστά
• η υπέγερση από το υπόλοιπο δέρμα.

Οι δυσπλαστικοί σπίλοι είναι ισχυρότατος παράγοντας κινδύνου για ανάπτυξη μελανώματος. Για το λόγο αυτό απαιτείται χειρουργική αφαίρεση του σπίλου επί των υγιών ορίων και ιστολογική εξέταση του

Ποιά είναι η σημασία της κληρονομικότητας στους δυσπλαστικούς σπίλους;

Υπάρχουν δύο ομάδες ατόμων στα οποία εμφανίζονται δυσπλαστικοί σπίλοι:

• σε αυτά που ανήκουν σε οικογένειες στις οποίες τουλάχιστον ΔΥΟ μέλη έχουν εμφανίσει μελάνωμα. Στην ομάδα αυτή ο κίνδυνος ανάπτυξης μελανώματος αγγίζει το 100%!!!
• σε αυτά που ανήκουν σε οικογένειες με ελεύθερο ιστορικό μελανώματος. Εδώ ο κίνδυνος ανάπτυξης μελανώματος είναι περίπου 10%.